Er is mij iets aan ’t dagen (duidelijk worden). Hier op deze
aardbol lopen twee soorten mensen rond. Degene die hoofdzakelijk met hun
linkerhersenhelft denken en degene die hoofdzakelijk met hun rechterhersenhelft
denken.
Voor een deel kunnen we met elkaar converseren, maar voor
een deel lukt het nauwelijks of niet.
De linksen[1]
(zal ik hen gemakshalve noemen) denken pragmatisch. Voor hen is iets eerst ‘waar’
als het bewezen is, daar gaan zij vanuit. Alles moet gemeten kunnen worden en
herhaalbaar zijn.
Voor de rechtsen zijn er ook dingen en waarden die niet (of
nog niet) meetbaar zijn. Zij denken dan intuïtief. Door deductie weten zij dat
er nog meer ‘waar is’ dan dát. Zie de metafoor: ‘Deductief versus Inductief
denken’ in bijlage
Dit verschil maakt blijkbaar heel wat uit, in onze
maatschappij.
De dominant linksdenkenden noemen zich: de wetenschappers. En
sommige zeggen dat de rechtsdenkenden er wat hocus pocus bijvoegen of - dingen
die uit de lucht gegrepen zijn -. Voor hen is dit juist, aangezien zij zo
denken. (Onlangs las ik op de ‘happinez-scheurkalender’: ‘Het is waar, maar
niet echt!’)
Maar als we dit eens naderbij bekijken, dan ziet men dat de
linksen - door hun principiële beperkingen (meetbaar- en herhaalbaarheid) - heel wat missen[2].
Waarvoor wij onze linkerhersenhelft gebruiken kunnen we
overal vinden[3].
Logisch want iedere gezond en evenwichtige mens gebruikt ook deze hersenhelft.
Bij voorbeeld voor: logica; taal: grammatica; syntaxis:
zinsbouw, lezen; schrijven; rekenen; getallen; tijdsafhankelijkheid; analyse;
verstandig, digitaal en inductief denken.
Waarvoor wij onze rechterhersenhelft nodig hebben vinden we
in specifieke werken (zie diezelfde bijlage: ‘Onze hersenhelften’) ook op het
internet en in spirituele werken. Enkele voorbeelden: intuïtie; analoog en
synthetisch denken; symboliek; muziek; verbanden; tijdloosheid; deductief en
holistisch denken; wijsheid; tijdloosheid; waarneming van beeld en vorm en
gehelen: samenhang en totaliteit begrijpen; ervaren van ruimte en
onmetelijkheid[4].
Het is wel zo dat iedereen beide helften kan gebruiken, maar
ook één helft kan negeren. Linksdenkenden krijgen ook wel signalen uit hun
rechterhersens, maar vele bagatelliseren ze.
Rechtsdenkenden leven - somtijds - in een hogere dimensie, b.v.
in de tijdloosheid. Zij kunnen dan tijd en de ruimte relativeren. Ze zien dit als
een illusie.
Nu zien wij dat men in onze huidige maatschappij meestal de
klemtoon legt - en veelal aanstuurt - op het louter gebruik van de
linkerhersenhelft. Het begint al in het onderwijs; in de beroepspraktijk; de
politiek; het zakenleven; de officiële gemeenschappen en ambten; de overheden
en hun ‘zogenaamde machten’.
Vroeger was dit (zoals de natuur het meebrengt) een
mannenaangelegenheid, maar nu onderdrukken vrouwen ook dikwijls hun intuïtieve
gaven.
Dit neemt niet weg dat er meer mannen hun intuïtief denken
ontwikkeld hebben.
We vinden zowel mannen als vrouwen in spirituele groepen. Op
het net ziet men veel sites met een diepzinnige inslag. Er wordt vrij gesproken
en geschreven over geestelijke; muzische; eeuwige en oneindige waarden. Men
heeft het dikwijls over ‘de nieuwe tijd’; de nieuwe maatschappij; de komst van
hét Licht’; ascentie en
DNA-opwaardering.
Het is merkwaardig dat juist, door logisch te denken, men
ziet, dat men nooit alles zal kunnen meten en herhalen, want logisch gezien
zoekt men steeds verder en ontdekt men steeds zogenaamde ‘nieuwe’ dingen, die
toch ook al bestonden vooraleer men ze kon meten. Het is dus niet logisch om ‘het
gemetene en herhaalde’ als ‘wetenschap’ te bestempelen, omdat zij, logisch
gezien, maar een deel kunnen weten.
En iets herhalen is al even gek, want de omstandigheden van
een zogenaamde ‘herhaling’ zijn een nieuw feit ‘met nieuwe omstandigheden’. De
stand van zon en maan en het melkwegstelsel zullen sowieso steeds verschillen
met de vorige proef.
Gelukkig doen, wij mensen, het deze maal beter dan in de
tijd van Atlantis, want toen had men het eiland in twee gedeeld, met een muur.
Links de linksdenkenden en rechts de rechtse.
Dit heeft ook tot de gekende catastrofe geleid. Met een
zware terugval van de mensheid, die wij tot op heden nog ervaren. En waar wij
eerst nu uit geraken.
Ik heb mededogen met de louter linksdenkenden. Ze zijn als
onbewuste, onwetende kinderen die menen de wijsheid in pacht te hebben. Zij
zien meestal enkel ‘gevolgen’ en werken daaraan, Het is mij al opgevallen dat
zulke mensen zeggen: ‘als al de fouten goedgemaakt zijn, dan zal alles in orde
zijn’.
Pragmatici houden zich aldus ook bezig met
symptoombestrijding, zowel bij ziektegevallen, als bij ongewenst gedrag.
Daarentegen zoeken intuïtieven naar ‘oorzaken’ – of de
oorzaken van de oorzaken -. In principe zoeken zij de ‘oerzaak’ van het
gebeuren.
Er zijn zoveel verhalen en getuigenissen van mensen die uit
hun lichaam treden of een “wat men een ‘nabije doodservaring’ noemt” meemaken
dat men weet dat wij geen hersenen nodig hebben om te denken. Uit deze
ervaringen weet men dat zij zich kunnen verplaatsen, alles zien en horen en
logisch en intuïtief denken[5].
Als men enkel links denkt is men dikwijls:
Als men enkel links denkt is men dikwijls:
-
In de toekomst met zorgen; piekeren (tobben);
angsten of wanhoop bezig. Of
-
In het verleden met frustraties; haat; wrok of
verdriet.
In bedrog en waanzin.
Als men rechts denkt is men:
-
In het bestaande moment: ‘het nu’, in het
tijdloze: met geduld, moed; vertrouwen; mededogen; oprechtheid en Liefde
-
Op de actuele plaats waar men is: het ‘hier’: in
het eindeloze. Met bewustzijn; eeuwig zijn; vreugde; vrijheid en overvloed.
-
In de realiteit en dé waarheid
Door het verschillen in het hersengebruik ontstaan er
misverstanden. Sommige woorden en uitdrukkingen missen hun duidelijkheid. B.v.
-
Het woord ‘geest’ wordt zowel gebruikt voor
‘spook’ als voor ‘de manier waarop men denkt’: in de goede of de slechte geest.
-
‘Ziel’: voor ‘kern’; het eeuwig levende in de
mens.
-
‘Eeuwig’: voor ‘de ene eeuw na de andere’ of het
tijdloze, in een hogere dimensie dan in de materiële wereld.
-
‘Dood’: voor iets wat ‘een totaal verdwijnen’
is, of ‘het afwerpen van de beperkte realiteit van dit illusionair bestaan.
Wel zeer verwarrend, nietwaar?
In onze maatschappij is de basisopvoeding: leren lezen;
schrijven en rekenen; ook logisch-, analytisch-, inductief-, lineair en
pragmatisch denken. Men geeft de schijn dat dit volstaat om een gelukkig en
harmonisch leven te leiden. De praktijk wijst echter uit dat dit niet het geval
is.
Een leven met een grote diepgang dient ook o.a. rekening te
houden met: het muzische; de reukzin; het oneindige; het tijdloze; de
verbanden; het holistische; de wijsheid en de deductie.
Het is wel geweten dat de rede, de Liefde niet kan bevatten.
En onvoorwaardelijke liefde is juist ons doel.
(Let er wel op, dat er weinig absoluut links- of
rechtsdenkenden mensen zijn.)
Maar het blijft dikwijls een probleem.
Hoe omgaan met de andersdenkenden?
De linksdenkenden[7]
kunnen – aangezien hun beperkingen – maar tot op een bepaald niveau converseren
met de rechtsdenkenden. Alle materie die gaat over intuïtie, en zo, kan aldus op
geen zinnige manier, besproken worden.
Omgekeerd hebben de rechtsdenkenden het euvel dat zij hun
ideeën over spiritualiteit b.v. niet ter sprake kunnen brengen.
De linksen geloven, door hun beperkt denken, enkel in de
allopathische geneeskunde en trachten de massa over te halen tot
symptoombestrijding. Met als gevolg dat de oorzaak niet gezien wordt en alleen
de gevolgen worden bekeken. En de ziekte (de disharmonie) voortduurt.
Onvoorwaardelijk handelen; onvoorwaardelijk liefhebben en
gewoon zijn talenten gebruiken om de anderen een gratis dienst te bewijzen is dus
voor deze mensen quasi onmogelijk.
En dit is nu juist het principe waarop onze nieuwe
maatschappij zich baseert.
Het is dus uitermate moeilijk om met deze
mensen te communiceren.Hoe kan men met pragmatische mensen omgaan?Ik zou - zoals gewoonlijk - zeggen:-
Met vriendelijkheid en begrip.
- Deductief versus Inductief denken. (Zie hieronder)
- Links of rechts: even testen, met dit filmpje:
https://www.youtube.com/watch?v=GfR0n29I3Ts
Als de ballerina rechts draait (zoals de wijzers van het uurwerk) gebruik jij je rechterhersenhelft en omgekeerd.
Joris
Deductief versus Inductief denken
Metafoor
Twee buitenlanders rijden met de trein door Schotland. Zij
zien door het raam een zwart schaap.
-
Blanca zegt, kijk in Schotland lopen er zwarte schapen.
-
Neen, zegt Bruno: In Schotland is er zeker één
schaap dat aan één kant zwart ziet.
Zij rijden verder en zien enkele witte schapen en:
-
Blanca zegt, er zijn ook witte schapen.
-
Bruno repliceert: neen, ook schapen die zeker
aan één kant wit zien.
Wat later zien zij een grote kudde witte schapen, waartussen
één zwart schaap.
-
Blanca: Dus meer witte dan zwarte schapen!
-
Bruno: Ja, aan één kant toch!
Ze komen in het station en gaan iets drinken, ze noteren hun
ervaringen in hun dagboeken .
Blanca schrijft: Er zijn in Schotland veel witte schapen en
ik neem aan dat zij volledig wit zijn. En minder zwarten, die normaliter ook
aan twee kanten zwart zullen zijn.
Bruno schrijft: Wij hebben, in de buurt van Gleneagles, meer witte dan zwarte schapen
gezien, kortstondig maar slechts één kant van die dieren. Ik blijf erbij dat wij
van de andere kant, van de schapen, niets afweten en tot nader order zeggen:
dat egaal gekleurde schapen niet voorkomen in Schotland, want dit is niet
bewezen.
-
Ik zou wel denken dat hier nog andere schapen
lopen. Met zwarte koppen, of nog andere kleuren, zegt Blanca.
-
Ja, oranje of appelblauw-zeegrasgroene! Doe mij
niet lachen, gekscheert Bruno.
Bruno blijft sceptisch tegenover het ongedetecteerde en ziet
het als ‘niet bestaande’. Hij denkt inductief. Hij maakt enkel gebruik van zijn
linkerhersenhelft.
Blanca denkt deductief en gaat analogisch en intuïtief
verder redeneren dan het waargenomene[1].
Zij loopt vóór op de nog te maken ervaringen. Zij maakt gebruik van de beide
hersenhemisferen.
Joris
[1][1]
Er lopen ook witte schapen met een zwarte koppen en zelfs oranje schapen. (Zij
zijn, uit veiligheidsreden geschilderd.) Ook het Soay-schaap dat tankleurig is. Zie: http://www.soay.nl/en zelfs Schotsgeruite schapen.
Zie: https://www.google.be/search?q=schapen+in+schotland&espv=2&biw=1455&bih=722&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ved=0ahUKEwiexpbZ4MLSAhVLvRoKHZPHD6IQ7AkIJg&dpr=1.1#imgdii=3igcSbkzIn9YLM:&imgrc=KAO9V-KaorPUfM:
- Deductief versus Inductief denken.
- Links of rechts: Even testen, met dit filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=GfR0n29I3TsAls de ballerina rechtsom draait (zoals de wijzers van het
uurwerk) gebruik jij je rechterhersenhelft en omgekeerd.
Joris
[1] In de partijpolitiek
gebruikt men deze termen: ‘links’ voor progressief en ‘rechts' voor
conservatief.
[2] En wel het mooiste en
grootste deel!
[3] Zie hier, in bijlage:
‘Onze Hersenhelften’ vrij naar het werk van T. Dethlefsen: ‘De zin van
ziekzijn’ (pag. 28 – 31)
[5] Lees b.v.: ‘Terugkeer uit
de dood’ ( Return from Tomorrow) van Georges G. Ritchie
[6] Doen alsof.
[7] Ik bedoel hier de louter
links- of rechtsdenkenden
[8] In de partijpolitiek
gebruikt men deze termen: ‘links’ voor progressief en ‘rechts' voor
conservatief.
[9] En wel het mooiste en
grootste deel!
[10] Zie hier, in bijlage:
‘Onze Hersenhelften’ vrij naar het werk van T. Dethlefsen: ‘De zin van
ziekzijn’ (pag. 28 – 31)
[12] Lees b.v.: ‘Terugkeer uit
de dood’ ( Return from Tomorrow) van Georges G. Ritchie
[13] Doen alsof.
[14] Ik bedoel hier de louter
links- of rechtsdenkenden
[15] In de partijpolitiek
gebruikt men deze termen: ‘links’ voor progressief en ‘rechts' voor
conservatief.
[16] En wel het mooiste en
grootste deel!
[17] Zie hier, in bijlage:
‘Onze Hersenhelften’ vrij naar het werk van T. Dethlefsen: ‘De zin van
ziekzijn’ (pag. 28 – 31)
[19] Lees b.v.: ‘Terugkeer uit
de dood’ ( Return from Tomorrow) van Georges G. Ritchie
[20] Doen alsof.
[21] Ik bedoel hier de louter
links- of rechtsdenkenden
Onze Hersenhelften
Dualiteit
Zie: ‘De zin van
ziekzijn’: T. Dethlefsen, pag. 23: Polariteit en Eenheid. http://www.thomasevangelie.nl/Evangelie_van_Thomas.pdfLog 22: Jezus zei hun: Als ge van
twee één zult maken en het binnenste als het buitenste en het buitenste als het
binnenste en het bovenste als het onderste om het mannelijke en het vrouwelijke
tot één te maken, opdat het mannelijke niet mannelijk blijve en het vrouwelijke
niet vrouwelijk, als ge ogen zult maken in plaats van één oog en één hand in
plaats van een hand en één voet in plaats van een voet; één beeld in plaats van
een beeld, dan zult gij het Rijk binnengaan.
Vrij naar: ‘De zin van ziekzijn’ (pag.
28 – 31) door T. Dethlefsen.
Polariteit
Polariteiten ontpoppen zich enkel als twee aspecten van één
en dezelfde werkelijkheidseenheid, die wij slechts na elkaar kunnen zien. En zo
hangt het af van het standpunt dat wij innemen welke kant van de medaille wij
dan te zien krijgen. Polariteiten lijken voor de oppervlakkige waarnemer
slechts tegenstellingen te zijn, die elkaar wederzijds uitsluiten - bij een
nadere beschouwing blijkt dat de polariteiten samen een eenheid vormen en in
hun bestaan van elkaar afhankelijk zijn -.
De wetenschap deed deze fundamentele ervaring voor de eerste
keer op bij het onderzoek van het licht. Er bestonden twee tegenstrijdige
opvattingen over de natuur van de lichtstralen: de ene formuleerde de
undulatietheorie, de andere de corpusculaire lichttheorie. Beide theorieën
sluiten elkaar schijnbaar uit. Wanneer het licht uit golven bestaat, bestaat
het niet uit deeltjes, en omgekeerd (of/of). Intussen is men erachter gekomen,
dat dit 'of/of een foute probleemstelling was. Het licht is zowel golf als deeltje. Deze zin zou
ik zelfs nog een keer willen ompolen: ‘Het licht is noch golf, noch deeltje’. Licht is in zijn
eenheid: licht. En als zodanig voor het polaire menselijke bewustzijn niet
ervaarbaar. Het licht vertoont zich slechts aan de waarnemer, afhankelijk
van de kant van waar hij het benadert: - de ene keer als golf - de andere keer
als deeltje.
Polariteit is te vergelijken met een deur, waarop aan de ene
kant 'ingang' en aan de andere kant 'uitgang' staat, maar het blijft één en
dezelfde deur, waarvan wij, al naar gelang de kant van waar wij haar benaderen,
slechts één aspect zien.
Door
deze dwang: eenheden in aspecten te moeten ontbinden, die wij dan ná elkaar
moeten beschouwen: ontstaat 'tijd'.Door de waarneming, met een polair bewustzijn, verandert de
gelijktijdigheid van het zijn, in ‘een na-elkaar’, een opeenvolging. Zoals
tegenover ‘de polariteit’ ‘de eenheid’ staat, staat achter ‘de tijd’ ‘de
eeuwigheid’.
Bij het begrip ‘eeuwigheid’ moet men bedenken, dat het in
metafysische zin ‘tijdloosheid’ betekent. En niet, zoals het verkeerd door de
christelijke theologie werd verstaan: een lange, niet eindigende continuïteit
van de tijd.
Bij de bestudering van oude talen kan men zich eveneens heel
goed indenken, hoe ons bewustzijn en onze drang naar kennis oorspronkelijke
eenheden in tegenstellingen splitst. Blijkbaar was de mens uit oude culturen
nog in staat - beter dan wij - achter de polariteiten ‘de eenheid’ te zien,
want in oude talen hebben veel op zichzelf staande woorden nog een polaire betekenis.
Pas in een latere ontwikkeling van de taal begon men, meestal door
klinkerverschuiving of verlenging het oorspronkelijke ambivalente woord,
slechts in één van zijn beide betekenissen, te verstaan.
(Sigmund Freud schonk al aandacht aan dit fenomeen in zijn
publicatie over de 'Gegensinn der Urworte’)
Zo kunnen wij moeiteloos de gemeenschappelijke wortel
herkennen, die bijvoorbeeld de volgende Latijnse woorden verbindt:
Clamare: schreeuwen en clam: stil, of siccus: droog en
sucus: het sap en altus betekent zowel ‘hoog’ als ‘diep’.
In het Nederlands spreekt men
van ‘verdieping’ die zowel boven, als onder de grond[1]
kan liggen.Zo spreekt men ook in de Jin
Shin Jyutsu over ‘diepten’, die zowel over hogere bewustzijnsniveaus, als de
diepere materiële verdichting inhouden.
In het Grieks betekent ‘pharmacon’ zowel ‘vergift’ als
‘geneesmiddel’.
In het Engels is ‘drug’ zowel
een medicijn als vergif.
En de macrobiotiek kent men de
twee uitersten als: Het yange ‘zout’ vrs het yinne ‘zoet’: Slechts één letter
verschil voor het tegendeel.In het Engels zien wij de hele polariteit in het woord
‘without’, dat letterlijk ‘metzonder’ betekent, maar nu nog slechts vanuit één
pool, namelijk: ‘zonder’, wordt verstaan.
In het Nederlands hebben wij een
schoolvoorbeeld: ‘volledig’ dat beide polariteiten in zich draagt: vol en
ledig.
Linkerhersenhelft
|
Rechterhersenhelft
|
Links Yang |
Rechts Yin |
|
|
Verbale hemisfeer: -
lezen
|
Muzische hemisfeer:
|
YANG |
YIN |
+
|
-
|
LINKS |
RECHTS |
-
activiteit
|
-
passiviteit
|
Reacties
Een reactie posten